taşı-nı-yorum!

ya eşyalara bu kadar anlam yüklemesek ne olur. kendimi taşımak bile bazen bu kadar zor gelirken, birde peşimden gelmek zorunda olan bir kamyon yükü eşya. nasıl gözümde büyüyor. hayır, yarın öbür gün tekrar almaya gücümün yeteceğini bilsem, 1 dk. düşünmem hepsini koyarım kapının önüne diyorum ama derken bile kendimi kandırıyorum. yapamam biliyorum. çünkü hepsi çok anlamlı. peh ne saçma. kopmak istemek ve kopamamak, eşyaya bile bunu yapıyorsam, benim işim hakikaten çok zor ve tabi bir şekilde hayatıma girmiş olanlarında. :)